دل گرفته...

این روزا منو ببخش احمدرضاجان.. 

باور نمیکنی چه روزای سختی رو دارم پشت سر میزارم واونو اطرافیان سخت ترش هم میکنن. 

نمیدونی این زندگی برام چقدر سخت شده.. 

خیلی سخت بود وقتی میدیدم باهام اینطوری رفتار میکنن وتو میدیدی ولی در عوض خوشحال شدم که اونارو خوب شناختیم... 

تاامروز همه برای من آدمای مهربونی بودن ومن اونقدر ساده بودم که به ظاهرشون اعتماد کرده بودم ومشکلاتمو به اونا میگفتم... 

اما الان هم من وهم شما فهمیدیم که اونا همونی نیستن که ظاهرشون نشون میداد.. 

اونا جلوی همه مردم ظاهرسازی کرده بودن وماهم مثل دیگران فریبشون رو خورده بودیم ولی الان دیگه اونا رو شناختیم وفریبشون رو نمیخوریم.. 

منو تو در کنار همیم مثل همون چند روز حتی اگه دیگران نتونن ببینن که تو بهترین پسر دنیایی وخوشی های مارو بخوان خراب کنن.. 

منو تو خوب میدونیم که دنیای ما فقط امروز نیست وفردایی هم هست وخدایی هم هست هرچند اونا هیچ اعتقادی به این نداشته باشن.. 

فهمیدم توی ایتن دنیا فقط مهم منو توایم که باید خوشی رو برای خودمون نگه داریم وحتی نزاریم دیگران خوشیمونو بفهمن... عزیز دلم تو همیشه کنارم بمون واز من مواظبت کن من خیلی روتو حساب کردم..